Reskrypcja wyobrażeniowa w terapii schematów z rozregulowanymi emocjonalnie klientami

Autor Dr Jo White | Źródło
Polska wersja Uczę się ACT

Reskrypcja wyobrażeniowa to proces, w którym dokonuje się reskrypcji obrazów opartych na wspomnieniach z dzieciństwa w celu zaspokojenia potrzeb dziecka. Terapeuta wkracza w obraz i chroni dziecko przed agresywnymi postaciami, zapewniając mu bezpieczeństwo. Terapeuta uspokaja i troszczy się o dziecko.

Wielu szkolących się terapeutów schematów obawia się rozpoczęcia reskrypcji wyobrażeniowej z klientami, którzy mają niskie umiejętności regulacji emocji i wysoki poziom wczesnej traumy. Jest to powszechna obawa, ponieważ osoby poszukujące terapii schematów często mają chroniczne i złożone trudności oparte na poważnej traumie we wczesnym okresie życia. Umiejętności regulacji emocji nie zostały wyuczone, a terapeuta obawia się dysregulacji klienta podczas sesji. Oto kilka pomysłów, którymi dzielę się podczas superwizji, aby bezpiecznie pracować z tą grupą klientów.

Zapoznaj swojego klienta z ideą reskrypcji wyobrażeniowej na kilka sesji przed rozpoczęciem tego procesu.

• Porozmawiaj o tym, co zrobiłbyś w ramach reskrypcji wyobrażeniowej, gdy klient odwołuje się do wspomnienia z dzieciństwa. Na przykład: „Gdybym tam był, Jenny, powstrzymałbym twojego tatę przed krzyczeniem na ciebie i powiedziałbym mu, że zasługujesz na miłość i troskę. Powiedziałbym, że nie pozwolę mu już tak cię traktować”. Pomaga to klientom przyzwyczaić się do idei reskrypcji wyobrażeniowej bez konieczności emocjonalnego zanurzania się w obrazie.
• Poświęć czas na opracowanie bezpiecznego miejsca, do którego możesz udać się z klientem przed reskrypcją niepokojącego wspomnienia. Odkryłam, że bardzo skuteczne jest stworzenie obrazu domu w uspokajającym otoczeniu, w którym małe dziecko może być z terapeutą.
• Zastanów się, jak sprawić, by dom był bezpieczny i co dziecko chciałoby w nim robić. Czy chcą mieć ze sobą zwierzaka? Czy jest tam wygodne miejsce do siedzenia i wspólnego czytania książki? Czy jest miejsce na zewnątrz, gdzie mogą bawić się z terapeutą?
• Kiedy zaczynasz reskrypcję wyobrażeniową, wybierz na początek wspomnienie, które jest mniej przygnębiające. Być może zdecydujesz się na wspomnienie, w którym dziecko jest samo i zapewniasz mu opiekę, będąc obok niego.
• Jeśli klient nie jest w stanie uzyskać dostępu do żadnych wspomnień z powodu odłączonego obrońcy, poproś go o wygenerowanie obrazu udawanej sytuacji, takiej jak upadek i zranienie kolana, ponieważ nadal pozwoli ci to uzyskać dostęp do wzorców opieki lub jej braku, które otrzymał od swoich opiekunów.
• Skoncentruj się przede wszystkim na bezpieczeństwie, co może oznaczać, że reskrypcja wyobrażeniowa jest stosunkowo krótka, ponieważ ratujesz dziecko ze sceny do bezpiecznego miejsca, zapewniasz mu opiekę i kończysz wyobrażenie. Gdy klient jest w stanie tolerować więcej reskrypcji, możesz rozszerzyć obraz, aby rzucić wyzwanie antagoniście.
• Zmniejsz intensywność emocjonalną obrazu, dając klientowi pozwolenie na trzymanie otwartych oczu podczas reskrypcji. Może chcieć wybrać miejsce, na którym chce się skupić lub móc pozostać z tobą w kontakcie.
• Jeśli klient chce mieć zamknięte oczy, może użyć szalika, aby utrzymać połączenie z terapeutą. Możesz delikatnie pociągnąć za szalik, jeśli uważasz, że klient staje się rozregulowany lub zaczyna dysocjować.
• Inną strategią mającą na celu zmniejszenie intensywności obrazu jest wyobrażenie sobie, że małe dziecko zaspokaja swoje potrzeby podczas reskrypcji wyobrażenia, a nie że klient jest małym dzieckiem. Alternatywnie, klient może nauczyć się, że istnieje możliwość „wejścia w wyobrażenie”, a następnie powrotu „z wyobrażenia” do teraźniejszości i ugruntowania. Reskrypcja wyobrażeniowa może następnie odbywać się w krótkich segmentach, podczas gdy klient może pozostać z tobą w kontakcie.

• Nie ma potrzeby odtwarzania najbardziej przygnębiających aspektów tego, co przydarzyło się klientowi. Reskrypcja wyobrażeniowa może rozpocząć się przed rozpoczęciem nadużycia w wyobrażeniu. Odtwarzanie najbardziej intensywnych aspektów wspomnień ma swoją wartość, więc należy to omówić i uzgodnić z klientem oraz potencjalnie nad tym popracować.

Praktykujący terapeuci schematów mogą być ostrożni, jeśli chodzi o reskrypcję wyobrażeniową z klientami ze złożoną wczesną traumą i niskimi umiejętnościami regulacji emocjonalnej. Korzystanie z tych strategii w celu zmniejszenia intensywności emocjonalnej reskrypcji wyobrażeń może pomóc w rozpoczęciu pracy i zbudowaniu zaufania u klientów, aby przejść do pełnych interwencji reskrypcji wyobrażeniowej z najbardziej niepokojącymi wspomnieniami.